Dit is het verhaal over hoe de Lieve briefjes in mijn leven kwamen. Het was tijdens een chaotische en emotionele periode in mijn leven. Een verbroken liefdesrelatie resulteerde in een gebroken hart. Op dat moment was ik al in een soort van burnout aan het glijden en zat ik tussen twee jobs. En omdat ik net verhuisd was naar een nieuw huisje, maar ik met vermoeidheid sukkelde, stapelde de rommel zich op als een gigantische himalayaberg.
Ik ontsnapte zoveel mogelijk naar mijn piepkleine stadstuintje, waar ik vooral uitblonk in somber voor me uit staren. De tuinberging was door de vorige eigenaar voorzien van een oude voordeur in grijs aluminium, met ondoorschijnend glas en een brievenbusklep. In een poging om mezelf op te vrolijken kleefde ik er in kleine plakletters 'Lieve briefjes' op. Niet dat ik dacht dat er post zou komen, aangezien de deur zich in mijn tuin bevond, waar niemand langs kwam. Bovendien voelde ik me vooral leeg en triest. Ik was in mezelf gekeerd.
Daarom had ik het niet meteen gezien dat er een envelop lag met een kleurrijk logo: een rozerode roos naast de woorden Lieve briefjes. Ik begreep niet hoe die brief daar zomaar lag, maar kon mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en scheurde hem meteen open. Ik las vol verwondering. De helende woorden zochten een weg naar binnen. De daaropvolgende dagen voelde ik me een beetje lichter. Toch namen mijn verdriet en verwarring weer snel de overhand. Ik vergat het Lieve briefje.
Ongeveer een week later liep ik met een suf hoofd de tuinberging in. En ja, daar lag weer een briefje op de grond. Ook deze keer raakten de woorden me diep. Alsof er doorheen de scheuren en barsten in mijn hart toch wat licht binnen kwam. In die weken ontving ik maar liefst elf brieven. Lieve troostende brieven, met aanmoedigende woorden en soms een beetje uitdagend, om me dingen van een andere kant te laten bekijken. Ik voelde me gesteund en aangemoedigd. Het waren liefdevolle brieven, waar ik me aan kon laven.
De brieven hielpen me tijdens een moeilijke periode, gewoon omdat ze er waren. ik kon ze ergens in mijn buurt leggen en herlezen wanneer ik er nood aan had. Ze wezen me de weg om op een liefdevolle manier te kijken naar mezelf en de gebeurtenissen in mijn leven.
Tot slot ontving ik een laatste brief. Die brief was anders. Het was een opdracht om de Lieve briefjes met de wereld te delen. zodat ze ook op andere plekken hun helende kracht konden verspreiden. Daarom, lieve lezer, deel ik deze brief graag met jullie. je kan hem hieronder lezen.
Ik neem mij opdracht heel serieus en roep graag jullie hulp in. Help me Lieve briefjes te verspreiden, naar eenieder die in een moeilijke periode zit en een oppepper kan gebruiken. Mensen die in het donker zitten en snakken naar een klein lichtpuntje. Of naar mensen die gewoon graag een verrassing in hun brievenbus willen ontvangen, vol met aanmoedigende, troostende en prikkelende woorden.
Lieve briefjes, een brievenbusproject!
Lieve mooie jij,
Dit Lieve briefje is anders dan de anderen. Het is een brief met een opdracht.
Je ontving veel Lieve briefjes in je brievenbus. Elke keer kon je het ritselende papier in je handen houden. Je kon je laven aan de woorden. Elk briefje hielp je om het licht terug binnen te laten, troostte je, gaf je moed om weer verder te gaan. Het was steeds een moment waar je even kon stilstaan bij het mooie, waardevolle en echte in je leven.
Maar de Lieve briefjes willen verder gaan, ze willen de wereld in. De briefjes willen bij mensen in de brievenbus terecht komen en daar troost verspreiden en moed geven.
Daarom moet jij alles zo organiseren dat de Lieve briefjes kunnen gedeeld worden met al wie het kan gebruiken. Dat is jouw opdracht. Weet dat je door een hogere macht gesteund wordt om dit voor mekaar te krijgen. Maar jij moet het nu wel doen! Je bent er klaar voor!
We wensen jou veel succes met deze missie.
Liefs,
Lieve briefjes